Hello,
I am Mohan Nair

My Story

1986 മാർച്ച് 8 ന്, ഒരു പിഴുതെറിഞ്ഞ് വൃക്ഷം എതിർദിശയിൽ വീഴുമ്പോൾ, അത് എന്റെ ശരീരത്തിലേക്കായിരുന്നു . എന്റെ നിലവിളി കേട്ട്, നാട്ടുകാരും സ്ഥലം ഉടമയും ഓടി വന്ന് എന്നെ ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ഞാൻ 22 ദിവസം കോഴിക്കോട് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ചെലവഴിച്ചു, എന്നിട്ടും ഡോക്ടർ വലിയ ചികിത്സയൊന്നും ശുപാർശ ചെയ്തില്ല. എന്റെ ബന്ധുക്കൾ കാരണം അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ, ഡോക്ടർ ഇങ്ങനെയാണ് മറുപടി നൽകിയത് “സുഹൃത്തേ, മോഹനന്റെ സ്‌പൈനൽ കോർഡ് തകർന്നുപോയിരിക്കുന്നു,, അദ്ദേഹത്തെ ചികിത്സിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല”.

പത്ത് മക്കളുടെ മൂന്നാമത്തെ മകനായി ഞാൻ ഒരു യാഥാസ്ഥിതിക നായർ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചു. ദാരിദ്ര്യവും വീട്ടിലെ മറ്റ് പരിമിതികളും കാരണം, ആറാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് സ്കൂളിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങേണ്ടി വന്നു. ഞാൻ 12 വയസ്സുമുതൽ ദൈനംദിന കൂലിത്തൊഴിലാളിയായി ജോലി ചെയ്‌തു. ആ പ്രായം മുതൽ ഞാൻ ജോലി ചെയ്തിരുന്നു, ഇപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു കിടക്കയിൽ ഒതുങ്ങിനിൽക്കുന്നു! എന്റെ ദിനചൈര്യ പോലും ചെയ്യാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ജീവിത യാത്രയിൽ എനിക്ക് ഒരിഞ്ച് മുന്നോട്ട് പോകാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ലെന്നും വലിഞ്ഞു മുറിഞ്ഞ അവസ്ഥയിൽ ജീവിക്കുന്നതിനേക്കാൾ മരിക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. എന്റെ കുടുംബം രോഗത്തെയും മരണത്തെയും ദൈവകോപത്തിന്റെ പ്രകടനമായി വീക്ഷിച്ചു, അതിനാൽ ഞാൻ ദൈവക്രോധത്തിൻ കീഴിലാണെന്ന നിഗമനത്തിലെത്തി. എന്നെ ഒരു ബാധ്യത ആയി കാണാനും കടുത്ത അസ്വാരസ്യ ങ്ങൾ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാക്കാനും തുടങ്ങി. കുടുംബം വന്നു എന്റെ ഭാര്യയെ കൂട്ടി കൊണ്ടു പോയി.

കേവലം 24 വയസ്സു പൂർത്തിയാകുമ്പോഴേക്കും എന്റെ പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളും എല്ലാം തകർന്ന് , എന്റെ കുടുംബം എന്നെ ഉപേക്ഷിച് , എന്റെ ജീവിതം ഒരു കിടക്കയിൽ ചങ്ങലയിട്ട അവസ്ഥ ആയിരുന്നു . മെഡിക്കൽ സയൻസ് എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു. ദൈവത്തിലുള്ള എന്റെ പരമ്പരാഗത വിശ്വാസങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഞാൻ നിലവിളിച്ചു, പക്ഷേ എനിക്ക് ഒരു ആശ്വാസവും ലഭിച്ചില്ല. ഞാൻ പ്രതീക്ഷയില്ലാതെ നിരീശ്വരവാദിയായിത്തീർന്നു. എന്റെ അപകടം കഴിഞ്ഞ് എട്ട് മാസം പിന്നിട്ടിട്ടും രാത്രി ഉറങ്ങാൻ പോലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു മനുഷ്യ ജീവിധത്തിനു അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുന്ന എല്ലാ പ്രതികൂലങ്ങളും ഞാൻ അനുഭവിച്ചു. മരണം കാത്തുകിടക്കുന്ന എൻറെ മുന്നിലേക്കു ദൈവ ദൂതനെ പോലെ ഒരാൾ വന്നെത്തി. “ബേബിചായൻ” എന്ന് ഞങ്ങൾ വിളിച്ച വി സി സെബാസ്റ്റിൻ എന്റെ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കാൻ എന്നെ കാണാൻ വന്നു. എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന നിരാശയെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തോടു പറഞ്ഞു. നാലോ അഞ്ചോ വരികളായി അദ്ദേഹം എന്നോട് വിശദീകരിച്ചു, “മകനേ, ദൈവമില്ലെന്ന് പറയരുത്. പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ച ദൈവത്തെ നീ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. നീ ഇതുവരെ വിശ്വസിച്ചതെലാം സാങ്കൽപ്പികം ആണെന്നു നിനക്കു അനുഭവത്തിൽ ബോത്യപ്പെടും .യഥാർത്ഥ രക്ഷകനെ നിങ്ങൾ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ, പാപമോചനം , സമാധാനം, സന്തോഷം, പ്രത്യാശ, നിത്യജീവൻ എന്നിവ അവൻ നിങ്ങൾക്ക് നൽകുമായിരുന്നു”. ഞാൻ ഉടനെ ചോദിച്ചു, ഈ രക്ഷകൻ ആരാണെന്ന്? അദ്ദേഹം ശാന്തമായി മറുപടി പറഞ്ഞു, “മോഹനാ , പാപികളെ രക്ഷിക്കാനായി ഈ ലോകത്ത് വന്ന ഏക രക്ഷകൻ യേശുക്രിസ്തുവാണ്”. യേശു ഒരു മതത്തിന്റെ വക്താവല്ല, തന്നിൽ വിശ്വസിച്ചു അനുസരികുന്ന സർവ്വ മനുഷ്യരുടേയും ദൈവമാണു . ദൈവം ആത്മാവാണ്. ആത്മാവായവൻ ആളുകളുടെ ഉള്ളിൽ വസിക്കുന്നു. ലോകത്തിന്റെ പാപങ്ങൾ നീക്കാൻ വന്ന ദൈവത്തിന്റെ കുഞ്ഞാടാണ് അവൻ എന്ന് ബൈബിൾ പറയുന്നു. ”ഞാനിതു കേട്ടു പരിഹസിച്ചു തള്ളി കളഞ്ഞു .33 ദശലക്ഷം ദൈവങ്ങളുണ്ടെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന ഹിന്ദു മതത്തിലാണ് ഞാൻ വളർന്നത്. ഞാൻ എല്ലാവരെയും വിളിച്ച് എല്ലാ രാത്രിയും കരഞ്ഞു. എനിക്ക് ഉത്തരമോ ആശ്വാസമോ ലഭിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, മരണഭയത്തോടെയാണ് ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നത്.പോകുന്നതിനുമുമ്പ് അദ്ദേഹം എനിക്കു വേണ്ടി മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു .

അദ്ദേഹം പോയി ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരു ബൈബിൾ അയച്ചു. നോവലുകൾ വായിക്കാൻ ധാരാളം സമയം ചെലവഴിച്ച ഒരാളാണ് ഞാൻ, അതിനാൽ ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ മതപുസ്തകമാണെന്ന് ഞാൻ കരുതിയ ബൈബിൾ വായിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. യോഹന്നാൻ എഴുതിയ സുവിശേഷം 14-‍ാ‍ം അധ്യായം 6-‍ാ‍ം വാക്യം എൻറെ ശ്രദ്ദയിൽ പെട്ടു . “ഞാൻ തന്നെയാണ്‌ വഴിയും സത്യവും ജീവനും. എന്നിലൂടെയല്ലാതെ ആരും പിതാവിന്റെ അടുക്കലേക്കു വരുന്നില്ല ”ഈ വാക്യം എന്റെ ഹൃദയത്തെ സ്പർശിക്കുകയും എന്റെ ആന്തരിക കണ്ണുകൾ തുറക്കുകയും ചെയ്തു. ഇതു കൂടാതെ വെളിപ്പാടു 3: 19,20 എന്റെ ശ്രദ്ദയിൽ പെട്ടു . ഇവ എന്റെ ഹൃദയത്തെ വളരെയധികം ആശ്വസിപ്പിച്ചു.വരണ്ട ഭൂമിയിൽ ഒരു മഴ പെയ്തതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. 1986 ഒക്ടോബറിലെ ഒരു രാത്രിയിൽ, എന്റെ നിർഭാഗ്യത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ കരയുക ആയിരുന്നു. ഞാൻ പകുതി ഉറക്കത്തിലും ആയിരുന്നപ്പോൾ ഒരു അശരീരി പോലെ ഒരു ശബ്ദ്ദം കേട്ടു , "ഈ ജീവനുള്ള ദൈവത്തെ വിളിച്ചു അപേക്ഷിച്ചു രക്ഷപ്രാപിക്കില്ലെങ്കിൽ നിൻറെ ആത്മാവു നിത്യ നരക അഗ്നിയിൽ ചെന്നു നശിക്കും ".ഈ ശബ്ദം പ്രതി ധ്വനിച്ചു വീണ്ടും വീണ്ടും ഞാൻ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ കണ്ണുതുറന്ന് ചുറ്റും നോക്കി. എനിക്ക് ആരെയും കണ്ടെത്താനായില്ല, ഇരുട്ട് മാത്രം എന്നെ വളഞ്ഞു. അർദ്ധരാത്രി ആയിരുന്നു, എന്റെ ജ്യേഷ്ഠനും കുടുംബവും ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു. എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത് ദൈവമാണെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമായി. മരിച്ചു, അടക്കം ചെയ്യപ്പെട്ട, മൂന്നാം ദിവസം ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റ ബൈബിളിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന യേശുവിനോട് ഒരിക്കൽ കൂടി പ്രാർത്ഥിക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. 5 വയസ്സുമുതൽ 24 വയസ്സ് വരെ അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും ഞാൻ ചെയ്ത എല്ലാ പാപങ്ങളും ഒരു ടെലിവിഷൻ സ്‌ക്രീനിൽ എന്നപോലെ എന്നെ കാണിച്ചു. ഞാൻ ഒരു പാപിയാണെന്ന് സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു. ഞാൻ കഠിനമായി കരഞ്ഞു മാനസാന്തരപ്പെട്ടു. കരച്ചിൽ 2 മണിക്കൂറിലധികം നീണ്ടുനിന്നു. യേശു ക്രൂശിൽ മരിച്ചുവെന്നും മരണത്തിൽ നിന്ന് ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റതിലൂടെ എന്റെ നീതീകരണമായിത്തീർന്നത് എനിക്കും വേണ്ടിയാണെന്നു ബോധ്യപ്പെട്ടു. അവനിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരുടെ ഉള്ളിൽ അവൻ ജീവിക്കുമെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു. മാത്രമല്ല, കഴിഞ്ഞ 8 മാസമായി എന്റെ കഷ്ടത കാരണം ശരിയായി ഉറങ്ങാതിരുന്ന ഞാൻ അബോധാവസ്ഥയിലായതുപോലെ ഉറങ്ങി. ഞാൻ രാവിലെ 7 മണിക്ക് ഉണർന്നു. സമാധാനമില്ലാത്ത എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ സമാധാനമുണ്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. ദുഖിച്ചു ഖനീഭവിച്ചു ഉള്ള എന്റെ ഉള്ളിൽ സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു. പ്രത്യാശയില്ലാത്ത ഞാൻ പ്രത്യാശ നിറഞ്ഞു. ക്രിസ്തുവിന്റെ വാക്കുകൾ ഞാൻ ഓർത്തു: “ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനം തരുന്നു; ലോകം തരുന്നത് പോലെ അല്ല”.

ഇതു വായിക്കുന്ന സഹോദര സഹോദരി എന്റെ പച്ചയായ ജീവിത അനുഭവം ആണു ഞാൻ വിവരിച്ചതു . അന്നു മുതൽ ശരീരം പകുതി തളര്ന്നു പോയെങ്കിലും എന്റെ ജീവിതത്തതിൽ ഈ കഷ്ടത ഗുണമാക്കി തീർത്ത ദൈവീക സത്യം ഞാൻ ലോകത്തോട് വിളിച്ചു പറയുന്നു .. മാത്രമല്ല, എന്നെപ്പോലെ ശരീരം തളർന്നു പോയ കേരളത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള 513 പേരെ ഞാൻ സന്ദർശിക്കുകയും ബോധവല്കരിക്കാനും പറ്റിയിട്ടുണ്ട്.

കഴിഞ്ഞ 16 വർഷം ആയി കൂത്തുപറമ്പിനു അടുത്ത് ഉള്ള കൈതച്ചാൽ ഗ്രാമത്തിൽ "കാരുണ്യഭവൻ " എന്ന സ്ഥാപനം നടത്തി വരുന്നു.എപ്പോൾ 15 അന്ധേവാസികളെ ഒന്നിച്ചു പാർപ്പിച്ചു ശിശ്രൂക്ഷിച്ചു സംരക്ഷിച്ചു വരുന്നു ഞാനും എന്റെ കുടംബവും ഈ ദൈവീക പദ്ധതിക്കു വിദേയപെട്ടു ശുശ്രൂക്ഷയലിരിക്കുന്നു . അതോടു കൂടെ ഒരു സഭ ശുശ്രൂക്ഷയും നടത്തി പോകുന്നു. ഒരുപാടു പരിമിതികൾ ഉണ്ടു. എങ്കിലും പരിമിതികൾ ഇല്ലാത്ത ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിച്ചു ആശ്രയിക്കുന്നു .ദൈവം നിങ്ങളെ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ .